bananowe gofry pełnoziarniste z awokado i dżemem borówkowym;
ostatni uchowany medjool
Jesteśmy stworzeni do życia w grupie, skąd więc ta niechęć do drugiego człowieka? Ta dziwna zazdrość, brak empatii. Za bardzo na sobie skoncentrowani jesteśmy, a chyba nie po to jest życie.
przykre jest to, jak mało w nas empatii, jak dużo zazdrości, zawiści, że komuś jest lepiej. zamiast cieszyć się szczęściem innych, tylko czekamy, aż się komuś noga podwinie, trzeba to zmienić koniecznie.
OdpowiedzUsuńuszy do góry, dobrych ludzi też jest pełno wokół ;)
OdpowiedzUsuńcudownie wyglądają :)
OdpowiedzUsuńUwielbiam daktyle śniadanie dziś mialas pozazdroscic gofry w dodatku bananowe i jeszcze te borówki mniam <3 !
OdpowiedzUsuńGofry boskie, a tego daktyla bardzo chciałabym spróbować :)
OdpowiedzUsuńto prawda, czasami egoizm ludzi przeraża, ale na szczęście nie wszyscy tacy są i jeszcze pamiętają, że najlepiej jest w grupie, z bliskimi :) dobrze jest mieć dla kogo żyć, dla siebie też, ale i dla innych :)
OdpowiedzUsuńwyglądają obłędnie! :)
OdpowiedzUsuńNie chciałabym się zgodzić, ale muszę. Sama na sobie doznaje tego właśnie... Ja empatii mam za dużo, chętnie oddam troche innym.
OdpowiedzUsuńo, proszę. ktoś moje przemyślenia dni ostatnich streścił :)
OdpowiedzUsuńProszę nie uogólniać. Trafiłaś na felerny przypadek...
OdpowiedzUsuńSą ludzie i .... ludzie...
:)
Nie po to, ale niestety takie jest... Nie zawsze, ale często trafiamy na takich ludzi. Ale trzeba znaleźć tych lepszych :) A gofry porywam <3 Albo sama w końcu odpalę gofrownicę!
OdpowiedzUsuń